Potgrond en aarde behoren tot de fysieke omgeving waarin planten via hun wortels verschillende functies vervullen: elementen vasthouden en absorberen. De aarde is het enige element van een tuin dat niet kan worden veranderd. Het kan wel worden verbeterd, er kunnen wijzigingen worden aangebracht of bepaalde gebieden kunnen worden gegraven waar speciale planten kunnen worden geplaatst.
Uitgebalanceerde grondmengsels zijn ideaal, zuur of alkalisch, afhankelijk van het gebied waarin je leeft, zolang het water maar geschikt is voor het type plant dat je wilt laten groeien. Maar laten we eerst even snel kijken naar de specifieke kenmerken van potgrond en zwarte aarde.
Zwarte aarde is erg handig bij het opkweken van planten. Het wordt veel gebruikt voor het zaaien van sierplanten of ook voor het kweken van planten die dienen voor onze latere voeding. De zwarte aarde speelt een fundamentele rol in deze gewassen omdat het de nodige voedingsstoffen bevat die de groei van bloemen of fruit bevorderen.
Zwarte aarde onderscheidt zich door zijn donkerzwarte kleur en door zijn oorsprong. Deze grondsoort bestaat doorgaans uit overblijfselen van droge bladeren of ook uit organisch afval van dieren die als voedingsstoffen door de aarde worden opgenomen.
Er zijn veel voordelen van zwarte aarde, maar we kunnen alvast het natuurlijke vermogen noemen om voldoende water vast te houden voor de ontwikkeling van de plant. Ook de componenten zijn ideaal voor de doorbloeding van de wortels; op deze manier is de groei van de plant optimaal en gezond.
Potgrond is ideaal voor bladeren, bloemen en groenten omdat het veel voedingsstoffen bevat. Het is een van de beste voedselbronnen voor planten, aangezien het de bodem vruchtbaar kan maken en de voedingsstoffen kan leveren die de plant nodig heeft om zich te ontwikkelen zoals verwacht. Dankzij potgrond kun je verschillende groeiproblemen van planten vermijden.
Er zijn hoofdzakelijk twee typen potgrond te onderscheiden: organische en inerte potgrond. Van de organische is een van de meest prominente aardwormhumus, een type dat de aarde meer vruchtbaarheid geeft dankzij zijn bijzondere samenstelling, waaronder stikstof, fosfor, kalium, calcium, magnesium, ijzer en natrium.
Bovendien is het in staat de ontwikkeling van schimmels en bacteriën die planten kunnen aantasten, te remmen. Een andere van de bekendste organische soorten potgrond is mulch, dat verantwoordelijk is voor het voorkomen van vroege erosie en dat ook een reeks organische stoffen aan de aarde levert om deze te beschermen tegen hoge of lage temperaturen.
Potgronden zijn geformuleerd om te voldoen aan de gemiddelde pH-behoeften van planten. Ze zorgen voor drainage en bevatten over het algemeen basisvoedingsstoffen. Tuinbodems variëren afhankelijk van de locatie en het aantal aanpassingen dat de tuinman in de bodem heeft aangebracht, tenzij het gaat om een product dat je hebt aangeschaft en duur kan uitvallen wanneer je die over grote gebieden gebruikt.
Potgronden bevatten meestal veel organisch materiaal dat we kennen als compost. De hernieuwbaarheid van tuinaarde kan gerust als een groot pluspunt worden beschouwd. Het bewaren van keukenafval die later in de aarde wordt verwerkt, verbetert niet alleen de nutriëntendichtheid, maar ook de samenstelling en de textuur van de grond. Tuinaarde heeft ook als voordeel dat het zich goed verdicht rond de wortels van planten. Dit helpt de planten om een stevige en gezonde wortelbasis te ontwikkelen.
Potgrond heeft veel voordelen, maar een minpunt is de relatief hoge prijs, zeker vergeleken met grond uit eigen tuin die niets kost. Er zijn ook planten kunnen beschadigd raken door een potgrond die voor een andere soort plant of gewas is samengesteld. Bovendien zijn er potmixen die niet geschikt zijn voor biologisch tuinieren vanwege de synthetische ingrediënten die ze bevatten.
Potgrond en aarde kunnen heel verschillende samenstellingen en dus heel verschillende doeleinden hebben. Zo is tuinaarde in de meeste gevallen goed voor elke buitentoepassing. Potgrond is het meest geschikt voor binnengebruik, waaronder het zaaien van zaadjes en de kweek van kamerplantjes. In de wereld van de tuinier hebben ze beide hun eigen plek en moeten ze in de juiste toepassing worden gebruikt voor de beste resultaten.
